Resource information
Het gebied Appingedam-Delfzijl bestaat uit holocene zeekleiafzettingen. Alle afzettingen die aan of nabij het oppervlak voorkomen dateren uit verschillende Duinkerke transgressiefasen. In het noorden komen hooggelegen, oude kwelder- en oeverwallen voor. Ze bestaan meestal uit zavel. Naar het zuiden toe worden de gronden geleidelijk zwaarder. Het gebied wordt doorsneden door voormalige kreken (maren). De talrijke wierden zijn kenmerkende elementen in het open kleilandschap. Binnen de zeekleigronden zijn poldervaaggronden, leek/-woudeerdgronden en tuineerdgronden onderscheiden. Op grond van verschillen in textuur, profiel- en kalkverloop zijn de gronden verder onderverdeeld. In het algemeen is het gebied goed ontwaterd. Er komen veel gronden voor met een GHG tussen 40 en 80 cm - mv. en met een GLG tussen 120 en 180 cm - mv. (VIo). Ondiepere GHG' s en GLG' s komen voornamelijk voor langs de maren en op de afgetichelde percelen.. Tijdens het veldwerk is het Actueel Hoogtebestand van Nederland (AHN-bestand) gebruikt als hulpinformatie. Hierdoor is het mogelijk het aantal beschreven boringen te verminderen zonder noemenswaardig kwaliteitsverlies. De resultaten van het veldbodemkundig onderzoek zijn weergegeven op een bodem- en grondwatertrappenkaart (schaal 1 : 10 000). Voorts zijn de verzamelde bodemkundige en hydrologische gegevens (boorgegevens en vlakgegevens) opgeslagen in digitale bestanden. De resultaten van het onderzoek zijn gebruikt voor het vaststellen van de ruilwaarde van de gronden. Met behulp van de semi-geautomatiseerde bodemgeschiktheidsapplicatie 'BODEGA' was het mogelijk de bodem- en grondwatertrappenkaart te vertalen naar een gebiedsdekkende schattingskaart. Trefwoorden: bodemkartering, bodemkaart, grondwaterstand, AHN-bestand, ruilwaarde.
